وحشت خواب

وحشت خواب را می توان به صورت احساس ترس شدید در هنگام بیدار شدن ناگهانی در شب تعریف کرد. حالتی که برای شما هم شاید پیش آمده باشد. برای اکثر والدین، بیدار شدن با صدای جیغ کودک یک اتفاق نگران کننده است، به خصوص زمانی که تلاش برای دلداری کودک شما با بیانی بی پاسخ و لرزیدن دست و پا مواجه می شود. این یک کابوس نیست؛ این یک وحشت شبانه است. این نوع بیدار شدن ها را نمی توان مرتبط با بخش فیزیکی خواب اعم از کالای خواب و غیره دانست.

در حالی که لحظاتی که در طول یک وحشت شبانه می گذرد ممکن است برای والدین طولانی و استرس زا باشد، این قسمت ها معمولاً فقط چند دقیقه طول می کشد، پس از آن کودک شما به سرعت دوباره به خواب می رود و صبح روز بعد هیچ خاطره ای از آن قسمت نخواهد داشت.

والدین اغلب در مورد وحشت خواب سوالات و نگرانی هایی دارند. دانستن علل، عواقب و تفاوت‌های آن با سایر رفتارهای غیرعادی در خواب می‌تواند به والدین کمک کند تا این دوره‌ها و نحوه مراقبت از کودک خود را به بهترین شکل درک کنند.

وحشت شبانه چیست؟

وحشت شبانه که به آن وحشت خواب نیز گفته می شود، نوعی پاراسومنیا است که به عنوان یک اختلال برانگیختگی طبقه بندی می شود و در طول خواب غیر REM (NREM) رخ می دهد. آنها معمولاً در 3 تا 4 ساعت اول شب رخ می دهند.

فردی که وحشت شبانه را تجربه می کند، ناگهان علائم وحشت را در هنگام خواب نشان می دهد، مانند جیغ زدن، لرزیدن یا لگد زدن. این معمولاً با علائم دیگری مانند ضربان قلب و تنفس سریع، برافروختگی پوست، عرق کردن، گشاد شدن مردمک ها و کشش ماهیچه ها همراه است.

اگرچه کودک ممکن است چشمان خود را باز کند و به نظر برسد که به شدت از کسی یا چیزی در اتاق می ترسد، اما معمولاً به کسانی که سعی می کنند او را بیدار کنند یا به او آرامش بدهند، پاسخ نمی دهند. آنها حتی ممکن است برای مبارزه یا فرار تلاش کنند و باعث آسیب تصادفی به خود یا اعضای خانواده شوند.

بیشتر ترس های شبانه حدود 10 دقیقه طول می کشد، اما در برخی از کودکان می تواند 30 تا 40 دقیقه ادامه یابد. پس از این قسمت، کودکان اغلب دوباره به خواب عمیق می‌روند و معمولاً هیچ خاطره‌ای از وحشت خواب صبح روز بعد ندارند.

پیش بینی فراوانی وحشت های شبانه دشوار است. برخی از کودکان ممکن است به ندرت آن را تجربه کنند در حالی که برخی دیگر ممکن است یک تا دو بار در ماه داشته باشند.

کابوس ها در مقابل وحشت های شبانه

کابوس ها رویاهای ناخوشایند یا ترسناکی هستند که باعث ناراحتی عاطفی می شوند. برخلاف وحشت خواب، کابوس‌ها معمولاً در طول خواب REM رخ می‌دهند و شامل رفتارهای فیزیکی یا صوتی نمی‌شوند. به یاد آوردن جزئیات یا احساسات کابوس معمول است و برخی ممکن است حتی به رویاهای تکرار شونده تبدیل شوند.

هر دو کابوس و وحشت شبانه از کودکی شروع می شوند. تخمین زده می شود که 10٪ تا 50٪ از کودکان 3 تا 5 ساله، کابوس هایی می بینند که به اندازه ای شدید است که والدین یا مراقبان را آزار می دهد. در حالی که وحشت خواب کمتر رایج در نظر گرفته می شود و میزان شیوع به خوبی مستند نشده است. به طور کلی، شیوع در کودکان 1-6.5 درصد گزارش شده است. با این حال، یک مطالعه نشان داد که تا 40٪ از کودکان زیر 5 سال وحشت خواب را تجربه کرده اند.

چه کسانی تحت تأثیر وحشت های شبانه قرار می گیرند؟ وحشت شبانه می تواند افراد را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد، اما در کودکان خردسال بسیار شایع تر از نوجوانان یا بزرگسالان است.

کالای خواب سیدخندان عرضه کننده انواع سرویس روتختی دونفره ، سرویس ملحفه ، لحاف و پتو ، بالش طبی و بالش پر و کلیه محصولات خواب که میتواند جوابگوی نیازهای شما برای داشتن یک خواب آرام و بدون استرس باشد.

وحشت شبانه در کودکان

شایع ترین سنی که در آن وحشت شبانه رخ می دهد، موضوع بحث مداوم است. اغلب، این اپیزودها زمانی ظاهر می شوند که کودک بین 4 تا 12 سال سن دارد و در نوجوانی یا بلوغ خود به خود برطرف می شود. با این حال، یک مطالعه اخیر نشان داد که شایع‌ترین سن برای وحشت خواب 1.5 سالگی است که تا 35 درصد از کودکان در این سن این دوره‌ها را داشتند.

وحشت خواب در نوجوانان

در حالی که شواهد دقیق وجود ندارد، به نظر می رسد شیوع وحشت شبانه در کودکان بالای 12 سال کم باشد. بیشتر نوجوانانی که وحشت های شبانه دارند در جوانی آن ها را تجربه کرده اند و با ورود به بزرگسالی از این اپیزودها بیشتر می شوند. یک مطالعه توصیف می‌کند که تنها 4 درصد از پاراسومنیاها مانند وحشت خواب، در دوران نوجوانی نیز ادامه خواهند داشت. شروع جدید وحشت شبانه در نوجوانان ممکن است به تروما یا یک اختلال روانپزشکی مرتبط باشد.

در برخی محیط‌های اجتماعی در این سن، مانند خوابیدن یا کمپ‌های تابستانی، نوجوانی با سابقه وحشت شبانه ممکن است کمی احساس اضطراب یا خجالت کند. ممکن است مشورت با پزشک برای کمک به شناسایی محرک ها یا سایر شرایط سلامتی کمک کننده کمک کند.

وحشت خواب در بزرگسالان

بزرگسالان بسیار کمتر از کودکان خردسال وحشت شبانه را تجربه می کنند. 2.2٪ از بزرگسالان گزارش کرده اند که هراس شبانه را تجربه کرده اند، و تعداد کمی از افراد بالای 65 سال (<1٪) وحشت خواب را توصیف می کنند.

بزرگسالانی که سابقه وحشت شبانه در دوران کودکی دارند ممکن است دچار عود این دوره‌ها شوند که ناشی از استرس، کم‌خوابی یا ایجاد یک اختلال خواب دیگر است. مانند نوجوانان، ترس از خواب در بزرگسالان ممکن است از اهمیت خاصی برخوردار باشد

به دلیل خطر بیشتر آسیب به خود یا سایر اعضای خانواده در صورت بروز رفتار خشونت آمیز در طول دوره. به ندرت، نوجوانان و بزرگسالان ممکن است جزئیات وحشت خواب را به خاطر بیاورند.

کالای خواب مطمئن در فروش سرویس خواب و روتختی

علت وحشت خواب

مانند سایر پاراسومنیاها، شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه وحشت شبانه دارای یک جزء ژنتیکی است و احتمال بروز آن در افرادی که سابقه خانوادگی پاراسومنیا دارند، به ویژه والدین یا خواهر و برادر بیشتر است.

علاوه بر این، افرادی که دارای سایر اختلالات خواب مانند آسم شبانه، آپنه انسدادی خواب، سندرم پای بیقرار، یا رفلاکس معده هستند، به طور فزاینده ای در افراد مبتلا به وحشت خواب شناخته می شوند. به طور خاص، آپنه انسدادی خواب (OSA)، یک اختلال تنفسی، در بیش از نیمی از کودکانی که به دلیل ترس از خواب به پزشکان مراجعه می‌کنند، وجود دارد.

به طور کلی، برخلاف آنچه در سایر انواع پاراسومنیا پیشنهاد شده است، بین وحشت شبانه و اختلالات روانی ارتباط معناداری وجود ندارد.

در حالی که شرایطی که در بالا توضیح داده شد می تواند فرد را مستعد ابتلا به پاراسومنیا کند، تعدادی از عوامل نشان داده شده است که آنها را تحریک می کند:

     تب

     کم خوابی

     اضطراب جدایی در کودکان

     دوره های پریشانی عاطفی یا تعارض

     اختلال در برنامه خواب

     داروهای خاص

     استفاده و سوء مصرف الکل

     سردردهای میگرنی

     آسیب سر

چه زمانی در مورد ترس های شبانه به پزشک مراجعه کنیم؟

بیشتر کودکان بدون درمان از دوره های وحشت خواب رشد می کنند و میزان شیوع در نوجوانان و بزرگسالان به شدت کاهش می یابد. با این حال، جستجوی توصیه های پزشکی در مورد وحشت شبانه باید همیشه مورد توجه قرار گیرد، به ویژه در حالات زیر:

     اپیزودها 2 بار یا بیشتر در هفته رخ می دهند

     اپیزودها منجر به آسیب یا آسیب نزدیک می شود

     وحشت خواب با راه رفتن در خواب یا صحبت در خواب همراه است

     فرد دچار اختلال خواب و/یا خواب آلودگی در طول روز یا مشکلات عملکردی شده است

     ترس از خواب در نوجوانی یا بزرگسالی شروع می شود.

تشخیص معمولاً با گزارش علائم و رفتارهای خواب به پزشک انجام می شود. اگر فرد علائم دیگری مانند آپنه خواب، شب ادراری یا تشنج را تجربه کند، ممکن است آزمایش‌های دیگری توصیه شود. ارجاع به یک متخصص خواب ممکن است برای رد سایر اختلالات خواب یا تشخیص بیماری های زمینه ای لازم باشد.

درمان و پیشگیری وحشت شبانه

تعدادی از رویکردها برای مقابله با وحشت شبانه وجود دارد، و بهتر است با یک پزشک کار کنید تا درمان را با نیازهای خاص خود تنظیم کنید. دانستن نحوه پاسخ به وحشت های شبانه در لحظه برای به حداقل رساندن رویدادهای نامطلوب در زمان وقوع آنها مفید است و خوشبختانه این قسمت ها به طور کلی خود محدود می شوند.

آیا باید کودکی را که دچار وحشت خواب است از خواب بیدار کنید؟

وقتی کودکی دچار وحشت شبانه می شود، طبیعی است که بخواهیم آرامش داشته باشیم. بهتر است نزدیک بمانید و مطمئن شوید که زمین نمی خورند یا به خودشان آسیب نمی رسانند. با این حال، سعی نکنید کودک را در هنگام وحشت خواب بیدار کنید. تلاش برای برانگیختگی ممکن است باعث طولانی‌تر شدن اپیزود شود یا واکنش فیزیکی را تحریک کند که می‌تواند منجر به آسیب شود. اغلب این دوره ها کوتاه هستند و کودک شما به سرعت دوباره به خواب می رود.

اگر هراس شبانه مکرراً رخ می دهد، با حذف هر گونه اقلام بالقوه خطرناک و ایمن کردن درها و پنجره ها، اطمینان حاصل کنید که اتاق خواب کودک شما یک محیط امن است. مطمئن شوید که سایر مراقبان و اعضای خانواده نیز می دانند که در صورت وقوع وحشت خواب چه کاری انجام دهند.

یک راهکار جانبی برای کاهش وحشت شبانه کودک را میتوان در استفاده از سرویس روتختی یک نفره کارتونی و فانتزی دانست. استفاده از طرح های کودکانه در کنار رنگ بندی متنوع در تولید روتختی های کودک و نوجوان می تواند آرامش فکری و ذهنی لازم را در کودکان بوجود آورد.

درمان وحشت خواب در کودکان چیست؟

والدین باید مطمئن باشند که ممکن است برای کودکانی که کمتر از دو بار در ماه وحشت شبانه را تجربه می کنند، نیازی به درمان نباشد. اکثر کودکان به طور طبیعی با بزرگتر شدن و رشد سیستم عصبی آنها از این دوره ها بیشتر می شوند.

حتی اگر وحشت خواب نادر باشد، مهم است که کارهایی را که می‌توانید برای بهبود بهداشت خواب کودکتان انجام دهید، در نظر بگیرید. عادات خواب بهتر می تواند احتمال ترس های شبانه را کاهش دهد، رشد و نمو بهتر را تسهیل کند، و با بزرگ شدن کودک، روال خواب سالم را ایجاد کند. با توجه به اینکه محرومیت از خواب عامل شناخته شده وحشت های شبانه است، بهبود کیفیت خواب یک رویکرد رایج برای مقابله با وحشت های شبانه مکرر است.

اگر یک مشکل پزشکی زمینه ای در ایجاد وحشت خواب نقش داشته باشد، درمان آن وضعیت پزشکی ممکن است نقش مهمی در کاهش و/یا درمان وحشت شبانه داشته باشد. پزشک می‌تواند به تعیین اینکه آیا شرایط پزشکی زمینه‌ای به پاراسومنیا کمک می‌کند یا خیر کمک کند و یک برنامه درمانی خاص ارائه دهد.

در برخی موارد، ممکن است داروهایی برای کودکان مبتلا به وحشت خواب مداوم در نظر گرفته شود. برخی از کودکان به درمان با داروهایی مانند آرام بخش ها و داروهای ضد افسردگی خاص پاسخ می دهند.

درمان وحشت خواب در نوجوانان و بزرگسالان

نوجوانان و بزرگسالانی که هراس های شبانه مکرر را تجربه می کنند، ممکن است از همکاری با متخصص خواب سود ببرند که می تواند به شناسایی علت زمینه ای که قابل درمان است کمک کند. آنها همچنین ممکن است برای مدیریت علائم وحشت خواب درمانی تجویز کنند.

یک پزشک یا متخصص خواب ممکن است از شما بخواهد که یک دفتر خاطرات خواب داشته باشید، که یادداشتی از عادات خواب اخیر شما و تأثیر خواب بر زندگی روزانه شما است. آنها ممکن است از شریک رختخواب یا یکی از اعضای خانواده که می تواند قسمت های وحشت خواب را توصیف کند، اطلاعاتی را بخواهند. برخی از افراد ممکن است برای ارزیابی بیشتر و تشخیص اختلالات خواب زمینه ای/همزمان برای مطالعه خواب ارجاع داده شوند.

در کنار همه این عوامل ذکر شده ، استفاده از محصولات کالای خواب از جمله تشک طبی ، بالش طبی ، لحاف و روتختی و غیره که بر اساس اصول عملی و با شناخت رفتار های افراد و نیازهای آنها تولید می شود میتواند در کاهش استرس های خواب و وحشت خواب تاثیر گذار باشد.